- -perdice
- -per·dì·ceconf. TS ornit.pernice, relativo alle pernici\ETIMO: dal lat. perdīce(m).
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
PERDIX — I. PERDIX Daedali nepos. quem, cum serrae usum primus reperisset, a patruo invidiâ percito ab excelsa quâdam turri ferunt perisset, a patruo invidiâ percito ab excelsa quâdam turri ferunt praecipitatum, deorumque misericordiâ in avem sui nominis… … Hofmann J. Lexicon universale
desperdigar — La acción de separarse las cosas o las personas de manera dispersa procede, según algunos autores, de un tecnicismo del llamado «deporte» de la caza, que hace referencia a algo que saben bien los practicantes de la actividad cinegética, y es… … Diccionario del origen de las palabras
perdiz — A esta palabra llegamos fácilmente a través del griego perdix y del latín perdice(m), pero detrás hay una hermosísima historia mitológica que merece la pena recordar. Según la mitología griega, Dédalo, el padre de Ícaro los dos que… … Diccionario del origen de las palabras
ATTAGEN Graecis — Latinis Rusticula, Gallis Gelinotte, Italis Francolino; avis est, ad mensarum delitias expetita. Glossae Α᾿τταγην`, Gallina rustica. Plinius, Attagen maxime celeber Ionicus et vocalis alias, captus vero obmutescens quondam existimatus inter rar… … Hofmann J. Lexicon universale
AUCUPIUM — venationis est genus, quod circa volatilia occupatur: estque vel vile vel nobile. Illud, cum aves illectae superfusis retibus includuntur, aut virgis vilcatis detinentur: quod proin, utpote sordidum et illiberalis otii negotium, Platonis legibus… … Hofmann J. Lexicon universale
INVIDIA — Dea a priscis Ethnicis est habita: Graeci hanc masculam finxêrunt, quippe quam hominis effige male habiti, et ex morbo nondum plane convalescentis effingunt. Antiqui Invidiam anguillâ designabant, quando eâ feratut esse naturâ anguilla, ut… … Hofmann J. Lexicon universale
PERSPICUA Urbs — apud Amm. Marcellin. l. 14. c. 8. Ciliciam vero, quae Cydnô amne exsultat, Tarsus nobilitat, urbs perspicua; Nobilis hanc condidisse Perseus memoratur: clara est, pulchra et conspicua. Ita enim tum loquebantur. Macrob. de Iulia, l. 2. Saturnal. c … Hofmann J. Lexicon universale
TRANSENNA — apud Paulinum, Ep. 12. ad Seu. ubi transennae pellucentis mem init, ianua est opere reticulatô seu cancellatô sa cta, per quam aspectus utcumque transit, unde nomen, et phrasis, per transennam aspicere. Cicer. de Orat. l. 1. c. 35. Nunc pete a… … Hofmann J. Lexicon universale
invescarsi — in·ve·scàr·si v.pronom.intr. (io mi invésco) LE 1a. invischiarsi, impigliarsi nel vischio o nella pania: avendo le mie panie | poste, è venuta a volo a invescarvisi | una perdice (Ariosto) 1b. fig., lasciarsi travolgere dalla passione amorosa,… … Dizionario italiano
pernice — per·nì·ce s.f. 1. CO uccello di dimensioni simili a quelle di un colombo con piumaggio bruno e poco vivace, becco e zampe rosse, ali corte e arrotondate, molto ricercato per la prelibatezza delle sue carni: uno stormo di pernici 2. TS ornit.com.… … Dizionario italiano